Veel mensen beschouwen hun tuin als een plek om te relaxen, een klein stukje eigen natuur waar ze graag voor hun planten en bloemen zorgen. Maar voor Gerard, die 67 jaar is, ligt die rust vaak ver buiten bereik. Zijn buren laten hun katten vrij rondlopen, en die hebben zijn tuin uitgekozen als hun persoonlijke kattenbak.
Elke keer dat hij naar buiten gaat om van zijn tuin te genieten, wordt hij begroet door de onaangename geur en de sporen van katten die zijn bloembedden en gazon als toilet hebben gebruikt. Het begon allemaal toen hij een kat van de buren in zijn tuin zag dwalen. “Eerst vond ik het nog wel gezellig,” vertelt Gerard. “Ik dacht: een beetje leven in de tuin is ook leuk.” Maar het bleef niet bij dat ene bezoek. De katten leken zijn zorgvuldig onderhouden tuin als hun eigen gebied te claimen.
Gerard vond steeds vaker hoopjes kattenpoep tussen zijn bloemen en op het gras, wat zijn geduld behoorlijk op de proef begon te stellen. Op een dag, na weer een vieze vondst, sprak hij zijn buren hierop aan. Hij legde vriendelijk uit dat de katten in zijn tuin kwamen poepen en vroeg of ze hun huisdieren wat beter wilden in de gaten houden. Helaas kregen hij en zijn verzoek weinig begrip.
“Katten doen wat ze willen,” was het antwoord. “Dat zit in hun aard.” Gerard was verbaasd. Natuurlijk begrijpt hij dat katten hun instinct volgen, maar waarom moet zijn tuin daaronder lijden?
Het probleem gaat verder dan alleen de geur en het opruimen, de schade aan zijn tuin stoort hem ook enorm. Hij heeft al meerdere keren nieuwe planten moeten aanschaffen omdat ze door de katten waren omgewoeld. Zijn grasveld ligt vol gaten doordat de katten graven, wat het netjes houden lastig maakt. Gerard heeft zelfs nagedacht over het plaatsen van speciale afschrikmiddelen, maar dat voelt ook niet goed. Is het echt nodig zulke maatregelen te nemen om je eigen tuin te beschermen tegen de huisdieren van anderen?
Zoeken naar een oplossing
Gerard voelt zich steeds meer gefrustreerd. Hij heeft veel tijd en energie gestoken in de aanleg van zijn tuin en geniet ervan om er iets moois van te maken. Maar de katten verpesten veel van het plezier dat hij aan tuinieren beleeft. Iedere nieuwe plant die hij in de grond zet, doet hem afvragen hoe lang die het volhoudt voordat de katten weer langskomen.
Hij overweegt hoe hij dit probleem kan oplossen zonder de relatie met zijn buren verder te verpesten. Misschien moet hij nogmaals met hen praten om duidelijk te maken hoe vervelend de situatie is. Hij denkt zelfs aan het organiseren van een buurtbijeenkomst om te bespreken hoe huisdiereigenaren rekening kunnen houden met elkaars tuinen. Maar hij beseft ook dat er geen simpele oplossingen zijn en voelt zich minder eigenaar van zijn tuin.
Voorlopig hoopt Gerard dat zijn buren zullen beseffen hoe vervelend de situatie voor hem is. Hij wil geen ruzie en begrijpt dat katten hun eigen weg gaan, maar hij vindt ook dat zijn tuin een plek moet zijn waar hij zonder vieze verrassingen kan ontspannen en genieten van het tuinieren.
Wat denk jij? Heeft Gerard het recht om zijn buren hierover aan te spreken, of hoort dit erbij als er katten in de buurt wonen? En heb jij tips om katten uit de tuin te houden? Laat hieronder je reacties achter en deel je ideeën! Gerard kan elk advies goed gebruiken.
