Voor veel mensen is hun tuin een toevluchtsoord, een stukje natuur waar ze vol liefde voor hun planten zorgen. Maar voor Gerard (67) is die rust soms ver te zoeken. De katten van de buren zwerven vrij rond en hebben zijn tuin uitgekozen als hun persoonlijke kattenbak.
Elke keer dat Gerard zijn tuin bewondert, merkt hij de onaangename geur en de troep die de katten achterlaten. Zijn bloemenbedden en gazon worden zonder pardon als toilet gebruikt door de viervoeters.
Het begon allemaal toen Gerard een buurkat door zijn tuin zag sluipen. “In het begin vond ik het wel schattig,” vertelt hij. “Een beetje extra leven kan geen kwaad.” Maar al snel kwamen er meer katten bij, en zij beschouwden zijn verzorgde tuin als hun terrein. Steeds vond hij hoopjes kattenpoep tussen de planten en op het gras, wat zijn liefde voor dieren op de proef stelde.
Na weer een onaangename vondst, besloot hij met de buren te praten. Kalmpjes legde hij uit hoe vervelend het was dat hun katten zijn tuin als wc gebruikten en vroeg of ze er iets aan konden doen. Tot zijn verbazing ontving hij weinig begrip.
“Katten doen nu eenmaal waar ze zin in hebben, daar kunnen wij niets aan veranderen,” was het antwoord. Gerard was verbaasd. Ziet hij in dat katten eigenzinnig zijn, maar moet dat betekenen dat zijn tuin onder hun instinct moet lijden?
Katten In De Tuin: Strategieën en Overwegingen
Het gaat niet alleen om het opruimen en de geur, maar ook om de schade die de katten veroorzaken. Gerard heeft al meerdere keren nieuwe planten moeten kopen omdat ze zijn omgewoeld. Zijn gazon heeft plekken waar ze hebben gegraven, waardoor het onderhouden lastig wordt. Het idee van afschrikmiddelen kwam bij hem op, maar het voelt vreemd om zijn tuin te beschermen tegen andermans huisdieren.
Gerard’s frustratie groeit. Hij heeft veel tijd en liefde in zijn tuin gestoken. Bloemen planten en een verzorgde buitenruimte creëren geven hem vreugde. Maar de katten ontnemen hem een deel van dat plezier. Bij elke nieuwe plant vraagt hij zich af hoe lang die blijft staan voor de katten komen.
Hij denkt aan oplossingen zonder de burenrelatie te schaden. Misschien moet hij opnieuw in gesprek met de buren en duidelijker laten zien hoe groot de overlast is geworden.
Ook overweegt hij een buurtbijeenkomst voor idee-uitwisseling over het omgaan met katten in tuinen. Maar hij twijfelt, want er lijkt geen makkelijke oplossing te zijn. Het gevoel dat zijn tuin niet meer helemaal van hem is, blijft knagen.
Voorlopig hoopt Gerard dat zijn buren zullen begrijpen hoe vervelend de situatie is. Hij wil geen conflict en begrijpt dat katten hun gang gaan, maar hij vindt dat zijn tuin zijn eigen plekje moet zijn – vrij van ongewenste verrassingen.
Wat denk jij? Heeft Gerard het recht zijn buren hierop aan te spreken, of hoort dit erbij als je in een buurt met katten woont? Heb jij tips om katten uit de tuin te houden? Deel je ervaring hieronder! Gerard kan goede raad zeker gebruiken.
