Met betrekking tot het welzijn van paarden in Nederland zijn er ernstige zorgen. Het land staat bekend om zijn rijke veestapel, maar ook de behandeling van paarden roept vragen op. Het blijkt dat wij behoefte hebben aan kritische evaluatie van onze omgang met deze dieren.
Een prominent probleem betreft de situatie waarbij paarden solitair worden gehouden. Dit houdt in dat ze zonder de gezelschap van soortgenoten leven. Ze staan misschien in een weide of een stal, maar de essentie van het probleem is hetzelfde: ze zijn alleen, en dit gaat tegen de natuurlijke instincten en voorkeuren van een paard in.
Paarden zijn van nature kudde-georiënteerde wezens die de nabijheid en het contact met soortgenoten verkiezen. Isolatie leidt tot ongelukkige, gestresste paarden die vaak afwijkend of zelfs agressief gedrag gaan vertonen. “Het lijden van een paard dat alleen wordt gehouden, is echt”, zo brengt Sarah Pesie van Dier&Recht over in een interview.
Lees verder op de volgende pagina…
Pesie identificeert verschillende factoren die bijdragen aan de trend van isolatie, waaronder gewoonte, het financiële aspect, ruimtegebrek of gewoonweg onwetendheid over de noodzaak van sociaal contact voor deze dieren.
Dit bericht op Instagram bekijken
Vergeleken met andere landen, heeft Nederland een opvallend hoger percentage van paarden die alleen worden gehouden. Uit een recent rapport van het dierenwelzijnsorganisatie Dier&Recht komt naar voren dat 17 procent van de manegepaarden geen enkel fysiek contact heeft met andere paarden. Dit is zorgwekkend, gezien er geschat wordt dat rond de 250.000 paarden eigendom zijn van particulieren in Nederland; een vijfde hiervan kan worden gekenmerkt als ‘eenzaam’.
Dit is niet altijd volledige isolatie; sommige paarden hebben de mogelijkheid om een ander paard in een aangrenzende wei te ruiken of licht aan te raken, wat hun eenzaamheid kan verzachten. Maar 44 procent van deze eenzame paarden wordt volledig geïsoleerd gehouden en krijgt de kans niet om in de nabijheid te zijn van een ander paard.
De Dierenbescherming en Dier&Recht hebben samengewerkt om bewustzijn te vergroten aangaande deze kwestie, maar het probleem is nog steeds aanwezig. In andere Europese landen zoals Duitsland, Zweden, Denemarken en Noorwegen zijn er regels die paarden garanderen contact te hebben met soortgenoten. Een soortgelijk verbod is nog steeds niet van toepassing in Nederland, ondanks een rapport uit 2003 van de Raad voor Dierenaangelegenheden dat het lijden van eenzaam opgesloten paarden aan het licht bracht. Organisaties zoals Stichting de Lynx proberen paarden te helpen met hun project Paarden bij Elkaar, maar een breder bewustzijn is noodzakelijk om de situatie wezenlijk te verbeteren.
