Estelle’s Zorgen en Hoop
Estelle, een 43-jarige moeder, maakt zich grote zorgen om Pien, haar elfjarige dochter. Pien heeft moeite met leren en dat bezorgt Estelle stress. De gedachte dat haar dochter uiteindelijk naar het vmbo moet, valt haar zwaar.
“Het is zo jammer voor haar,” begint Estelle met een diepe zucht, zichtbaar bezorgd. “Pien is echt een slim meisje met veel mogelijkheden, maar leren blijft een uitdaging voor haar. Het is moeilijk voor mij om te zien hoe ze omgaat met andere kinderen van haar leeftijd, die wel makkelijk leren. Ik had zo gehoopt dat ze ook in staat zou zijn om naar het vwo te gaan.”
Estelle woont in een buurt waar hoge academische prestaties als normaal worden beschouwd. Veel van de kinderen daar zitten op het vwo en hebben grote dromen. Ook Estelle’s broers zaten op het gymnasium, wat de situatie extra moeilijk maakt voor haar en Pien.
“Ik kan het niet negeren, ik maak me echt zorgen,” vertelt ze. “Iedereen om ons heen presteert zo goed, en dan is daar mijn dochter, die het lastig heeft.” Overal hangt de druk om te presteren, en dat doet pijn.
De prestaties van haar dochter op school zijn een constante zorg voor Estelle. Ze ziet Pien niet alleen als een leerling, maar ook als een jong meisje dat leeft in een maatschappij met hoge verwachtingen.
“Ze voelt die druk ook echt,” vertelt Estelle. “Op school haalt ze niet de hoge cijfers zoals haar vrienden dat doen, en dat maakt me bezorgd hoe zij zich voelt.” Het is een dagelijkse strijd voor Estelle om te zien hoe haar dochter het moeilijk heeft in een omgeving waar ze het gevoel krijgt dat ze tekortschiet.
Klik op volgende om verder te lezen
De Weg Vooruit
Als advocaat is Estelle zelf altijd succesvol geweest in haar schooltijd. Samen met haar partner, die ambtenaar is, hebben ze hoge verwachtingen voor hun kinderen. “We willen dat ze succesvol en gelukkig worden,” legt ze uit.
“Maar dat betekent niet dat we hen moeten dwingen in een bepaald keurslijf.” Toch is het moeilijk om de balans te vinden. De toekomst van Pien blijft een doorn in Estelle’s gedachten. “Wat als ze echt naar het vmbo moet? Hoe zal dat haar kansen in de toekomst beïnvloeden?” vraagt ze zich af.
De gesprekken met leraren bieden niet altijd de verhoopte geruststelling. “Ze zeggen dat het vmbo momenteel de beste keuze is,” vertelt Estelle. “Maar ik ben bang dat ze daar misschien niet zal aarden of dat ze zich daar niet op haar plek zal voelen.”
Deze onzekerheid maakt dat Estelle steeds meer in haar eigen gedachten verzinkt. Het lijkt alsof ze vastzit in een vicieuze cirkel vol zorgen. “Ik wil het beste voor haar, maar wat is dat precies?” vraagt ze zich vertwijfeld af.
Haar dochter Pien lijkt de situatie niet helemaal te begrijpen. “Mama, ik wil gewoon leren zoals de rest,” zei ze een keer met tranen in haar ogen. Die woorden raken Estelle diep. “Het is hartverscheurend als je kind zich zo voelt,” zegt ze terwijl ze haar hoofd schudt. De onschuld van haar dochter die haar probeert aan te passen aan de verwachtingen, maakt het allemaal erg moeilijk.
Estelle stelt zich voor hoe Pien zich zal voelen in een klas met kinderen die niet dezelfde ambities hebben. “Wat als ze niet genoeg uitgedaagd wordt?” vraagt ze zich af. Het idee dat haar dochter achterblijft, maakt haar verdrietig. “Ik hoop niet dat ze zich ooit minder voelt dan de rest,” zegt ze standvastig.
Ondanks de zorgen probeert Estelle ook optimistisch te blijven. “Misschien biedt het vmbo ook kansen,” denkt ze hardop. “Het is niet het einde van de wereld. Misschien ontdekt ze dingen die haar gelukkig maken.”
Deze gedachte is een klein sprankje hoop in een verder lastige situatie. Maar de sterke academische verwachtingen binnen haar familie maken het moeilijk om volledig gerustgesteld te zijn. “Het is een strijd die we samen moeten aangaan,” besluit ze. “Ik wil dat ze voelt dat ze altijd op onze steun kan rekenen, wat ze ook doet in het leven.”
Terwijl de weken voorbijgaan en de beslissing dichterbij komt, voelt Estelle de spanning stijgen. “Ik hoop dat ze gelukkig is, ongeacht wat er gebeurt,” zegt ze met gemengde gevoelens van hoop en angst. Haar liefde voor haar dochter staat boven alles, maar de druk maakt het niet eenvoudig om een helder pad voor ogen te houden.
Estelle’s verhaal is herkenbaar voor velen. In een wereld waar succes vaak wordt gemeten in cijfers, blijft de vraag hoe zij haar dochter kan helpen de steun en liefde te vinden om haar eigen weg te kiezen.