Liset, die moeder is van twee jonge spruiten, loopt tegen een bekend probleem aan dat veel ouders zullen herkennen. Haar kinderen, een zoon en dochter van zeven en negen jaar, zijn erg kritisch als het gaat om hun maaltijden. “Het lijkt wel een gevecht elke avond om überhaupt iets gegeten te krijgen,” verzucht ze. De kids zijn dol op pasta en pizza, maar ze willen niets weten van gezonde opties.
Het is vaak spannend tijdens het eten, want het is elke keer weer de vraag of ze willen eten wat er is klaargemaakt. Wat Liset ook voor hen kookt, het stuit meestal op kritiek: te heet, vreemde textuur, of gewoonweg die vervelende groenten die ze niet willen eten. “Ik voel soms dat ik gewoon niet kan voldoen aan wat ze willen,” zegt Liset, terwijl ze uiting geeft aan haar frustraties over haar vruchteloze pogingen om een gevarieerd en vers menu voor hen neer te zetten.
Er zijn genoeg ingrediënten in de keuken, maar zelden wordt er iets met verlangen gegeten. De dagelijkse spanning drukt zwaar op Liset. “Soms vraag ik me af of de moeite het waard is,” geeft ze toe. “Ik kook vol liefde, maar het lijkt nooit te zijn wat ze willen.” Over alternatieve plannen denkt ze na: zou het beter zijn als de kinderen zelf mochten kiezen wat ze willen eten?
Een deel van haar overweegt ze meer vrijheid te geven in de hoop dat dit leidt tot betere eetgewoontes. “Als ze hun eigen keuzes maken, vinden ze het misschien leuker wat er op hun bord ligt,” denkt ze. Toch maakt ze zich zorgen dat dit hen nog kieskeuriger kan maken.
Klik op volgende voor de volgende pagina
Mogelijke Oplossingen en Overpeinzingen
Liset overweegt de optie om de kinderen te betrekken bij het kiezen van hun voedsel als een manier om hun eetgewoontes te verbeteren. “Als ze meer betrokken zijn, hopen we dat ze openstaan voor het proberen van nieuwe dingen,” legt ze uit. “Toch is er altijd de angst dat ze alleen hun geliefde gerechtjes kiezen, zoals pizza en pasta.”
Er zijn verschillende manieren om kritische eters aan te pakken. Hoewel sommigen zeggen dat je moet vasthouden aan wat er geserveerd wordt, is Liset daar niet helemaal van overtuigd. Ze vreest dat dwang een verkeerde link met voedsel kan creëren. Haar grootste wens is dat haar kinderen gezond eten en plezier hebben aan tafel, zonder een negatieve sfeer.
Hoe vind je de balans tussen het geven van genoeg vrijheid en zorgen dat hun keuzes gezond blijven? Misschien door bij het winkelen hen te stimuleren gezondere keuzes te maken en door creatief te zijn met de presentatie en smaken, denkt Liset dat ze hun interesse levend kan houden. “Misschien trekken kleurrijke gerechten met aparte vormen ze wel aan,” overweegt ze in stilte.
Liset voelt hoop bij de gedachte om een andere aanpak te proberen. Wellicht kan het helpen de kinderen betrekken bij het koken, wat hun interesse in het eten kan verhogen. “Als ze zien hoe het eten bereid wordt, waarderen ze misschien meer wat er op hun bord ligt,” zegt ze hoopvol. Hen laten meedoen met boodschappen doen en koken kan hen ook inzicht geven in gezonde voeding.
Met deze nieuwe benadering hoopt Liset de maaltijden minder stressvol te maken. “Het is het proberen waard,” besluit ze. “Zelfs als het niet meteen het gewenste effect heeft, hebben we in ieder geval een andere manier geprobeerd.” Voor Liset is het vooral belangrijk dat haar kinderen opgroeien met een gezonde band met hun maaltijden. Ze weet dat elke stap een leerproces is voor hen allemaal.
Met deze instelling is Liset klaar voor de uitdaging om de eetgewoonten van haar kinderen om te buigen. Ze wil dat ze plezier krijgen in verschillende smaken, begrijpen waar hun eten vandaan komt en leren goede keuzes te maken. En als ze dichter bij elkaar komen tijdens deze reis, is dat een mooie bonus. “Uiteindelijk gaat het om samen groeien,” voegt ze er met een glimlach aan toe.
