Peter’s Standpunt over Kinderopvang
Peter, een vader van drie kinderen en 52 jaar oud, heeft een duidelijke visie op kinderopvang. Voor hem is het zonneklaar: ouders moeten zelf opdraaien voor de kosten van de opvang voor hun kroost.
“Door kinderen te krijgen, accepteer je ook de bijbehorende verantwoordelijkheden, inclusief de financiële lasten,” bevestigt hij vastberaden. Peter legt uit dat dit een bewuste keuze was die hij en zijn vrouw samen maakten, zelfs als dat soms betekende dat er op andere dingen bezuinigd moest worden.
Peter blikt terug op de tijd dat zijn kinderen nog jong waren en ze bewust moesten plannen binnen hun budget. “Ja, het was vaak een kwestie van goed nadenken over waar ons geld heen ging,” zegt hij. “Vakanties overslaan en tweedehands spullen kopen was normaal, maar het was de moeite waard voor ons gezin.”
Voor Peter horen het regelen van opvang en het betalen van bijbehorende kosten bij het ouderschap, net zoals andere belangrijke levenskeuzes. “Je weet dat kinderen geld kosten, en opvang is daar onderdeel van als je werkt,” legt hij uit.
Hij vindt het opvallend dat veel ouders nu rekenen op de overheid om een groot deel van die kosten te dekken. “Ouders praten er vaak over alsof kinderopvang automatisch gesubsidieerd zou moeten zijn,” merkt Peter op met een lichte frons. Hoewel hij begrijpt dat veel gezinnen tegenwoordig uit twee werkende ouders bestaan, valt het hem op hoe vanzelfsprekend het wordt gevonden dat de overheid meebetaalt.
Peter benadrukt het belang van bewuste keuzes als ouder, met een scherp oog voor het eigen financiële plaatje. “Je kunt niet alles gelijktijdig hebben,” legt hij uit. “Als je opvang nodig hebt, moet je die kosten meenemen in je begroting. Wij deden dat ook, hoewel het soms schipperen was.”
Zelf Verantwoordelijk Zijn
Voor Peter draait het om het stellen van prioriteiten. Hij vindt dat ouders erbij stil moeten staan dat er dingen opgeofferd moeten worden voor een degelijke zorg van hun kinderen. “Natuurlijk zijn er gezinnen die echt moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen en die verdienen hulp,” erkent hij. Maar hij heeft moeite met het idee dat overheidssubsidies als vanzelfsprekend worden gezien.
Volgens Peter verdwijnt daardoor de motivatie om goed over je verantwoordelijkheden na te denken. Hij beschouwt kinderopvang als een belangrijke beslissing die ouders zelf zouden moeten dragen. Hij heeft zijn kinderen altijd geleerd dat het maken van keuzes hun verantwoordelijkheden met zich meebrengt. “Ik heb ze geleerd dat consequenties altijd een rol spelen bij je keuzes, groot of klein,” zegt hij.
Het zelf betalen van kinderopvang past in dat leerproces, meent Peter. Voor hem is er waarde te vinden in het zelf regelen van de opvang, zonder alles op de schouders van de overheid te leggen. Hij begrijpt dat zijn mening niet door iedereen wordt gedeeld, maar hij is er rotsvast van overtuigd.
Voor Peter hoort het opnemen van de verantwoordelijkheid voor zijn kinderen onverbrekelijk bij het ouderschap. Zijn boodschap aan andere ouders luidt dan ook kort en krachtig: “Besef dat je eigen keuzes maakt en draag die verantwoordelijkheid zelf. Dat is wat erbij hoort als je kinderen krijgt.”
Peter begrijpt dat de tijden veranderen en dat ouders voor moeilijke keuzes staan. Toch vindt hij niet dat dat een excuus is om de overheid alles te laten regelen. “Iedereen heeft het druk, en het leven wordt alleen maar duurder,” geeft hij toe. “Juist daarom is het essentieel om je eigen verantwoordelijkheid te nemen. Je kiest voor een gezin; kies dan ook voor de zorg en bijbehorende kosten.”
Voor Peter is het simpel: hij ervaart het als een kwestie van trots en betrokkenheid om zelf bij te dragen aan de opvang van zijn kinderen. Hoe krap het soms ook mag zijn, hij voelt zich er goed bij. “Het voelt gewoon juist om dat zelf te regelen. Het is een keuze waar ik geen spijt van heb.”
