De taken van ouders zijn behoorlijk ingewikkeld en komen met veel verantwoordelijkheid. Wat ze ervaren in deze belangrijke periode van hun leven, zijn zowel de grootste uitdagingen als de meest bevredigende momenten. Het ouderschap is een reis vol hobbels met zowel grote als kleine obstakels. Kinderen begeleiden en hen bijbrengen hoe ze dagelijkse problemen kunnen aanpakken, is een van de kernverantwoordelijkheden van ouders. Een veelvoorkomend probleem bij kinderen, ongeacht hun leeftijd, zijn driftbuien. De vraag is: hoe reageer je als ouder op zo’n gedrag en leer je je kinderen het onder controle te houden? Een moeder vond een doeltreffende aanpak dankzij de raad van een pedagogisch expert.
Tijdens hun groeiproces bereiken kinderen vaak een fase waarin driftbuien vaker en heviger worden, vaak zonder duidelijke reden. In deze periode kunnen ouders worstelen met het luisteren naar hun kinderen en het beheersen van hun gedrag. Maar, de beste aanpak ligt niet in straffen, terechtwijzen of negeren van hun kinderen. Deze methoden zouden alleen maar het gevoel van ongemak bij de kinderen vergroten en de driftbuien verergeren.
Lees verder op de volgende pagina…
Daarom is het cruciaal voor ouders om niet passief te zijn over het gedrag van hun kinderen, maar om manieren te vinden om ermee om te gaan. Het verhaal van een moeder illustreert hoe dit kan. Ze bevond zich in een soortgelijke situatie waarbij haar dochter constant en vaak driftbuien kreeg na het starten van school. Ze vroeg advies van de schoolpsycholoog en kreeg een tip die ze zeer nuttig vond.
De psycholoog stelde voor dat ze haar kind een simpele vraag stelde om haar te helpen kalmeren en haar gedrag te begrijpen. De vraag was bedoeld om haar dochter te helpen de ernst van haar probleem te beoordelen: “Is dit een groot, middelgroot of klein probleem?”
Zelfs jonge kinderen kunnen vaak de omvang van hun problemen inschatten. Zodra het kind antwoordt, is het belangrijk om het antwoord serieus te nemen, ongeacht wat het zegt. Op dit punt moet je het kind leren dat grote problemen meestal moeilijk op te lossen zijn, middelgrote problemen zorgvuldige overweging vereisen en kleine problemen vaak eenvoudig op te lossen zijn. Door hier goed over na te denken, leren kinderen hun problemen te analyseren en zelf met oplossingen te komen.
Volgens deze moeder was de effectiviteit van deze methode direct merkbaar. Toen haar dochter begon te huilen omdat ze haar favoriete broek niet aan kon doen omdat die nog aan het drogen was, stelde de moeder de vraag: “Alice, is dit een groot, middelgroot of klein probleem?” Toen het meisje antwoordde dat het geen probleem was dat een driftbui rechtvaardigde, moedigde haar moeder haar aan om een oplossing te bedenken. Zonder te aarzelen, stelde het meisje voor om een andere broek te dragen terwijl ze wachtte tot de andere droog was.
Als je te maken hebt met driftbuien bij kinderen of ouders kent die hiermee worstelen, probeer dan deze techniek aan te bevelen. Deze eenvoudige vraag kan helpen om het probleem op een constructieve en rustgevende manier op te lossen.