Het verhaal over een intelligente en zorgzame jongedame raakt vele harten diep. Zij nam de adviezen van haar moeder altijd serieus en liet alcohol staan als ze nog moest autorijden na een feestje.
Tragisch genoeg kent dit verhaal een droevig einde dat makkelijk voorkomen had kunnen worden. Daarom is het cruciaal dat met name jonge bestuurders dit te lezen krijgen. We willen hiermee het belang van dit thema onderstrepen en bewustzijn creëren over hoe regelmatig dergelijke gebeurtenissen voorkomen. Het levenslesje dat dit verhaal biedt, is cruciaal voor ons allemaal. Lees verder op de volgende pagina wat er op het kaartje stond.
Deze woorden brengen iedereen tot tranen.
Liefste mam,
Ik ben naar het feestje gegaan en heb onthouden wat je zei over niet drinken als ik nog moet rijden. Ik heb daaraan gehouden en enkel Cola gedronken de hele avond. Ik deed dit omdat ik jouw advies altijd serieus neem en weet dat je het beste met me voor hebt. Het feest is nu afgelopen en iedereen vertrekt naar huis.Toen ik in mijn auto ging zitten, was ik gerust omdat ik jouw advies had opgevolgd. Ik startte de motor en net toen ik de grote weg opdraaide, zag een andere automobilist me niet en botste tegen me aan. Nu lig ik bebloed op de stoep en hoor een agent zeggen: “De chauffeur die het ongeluk veroorzaakte, was onder invloed.” Mam, overal om me heen zie ik bloed. Mijn bloed.
Ik doe mijn best niet om te schreeuwen of te huilen. Maar ik hoor een hulpverlener fluisteren dat ze me misschien niet kunnen redden.
Mam, ik wil dat je weet dat ik echt geen druppel op heb vandaag. Om mij heen wel, continu werden er drankjes aangeboden, maar ik heb nee gezegd. De persoon die me aangereden heeft, was denk ik ook op dat feest. Hij heeft gedronken en is daarna gaan rijden, terwijl ik nuchter was.
Nu ben ik degene die gaat.
Hoe kunnen mensen zo roekeloos zijn? Beseffen ze dan niet dat ze iemand kunnen doden? Het voelt alsof er honderd messen in me gestoken worden. En die jongen die mij dit aangedaan heeft, loopt vrij rond. Dat is gewoon oneerlijk. Ik lig hier te sterven op de stoep, en hij kijkt toe.
Vertel mijn broertje dat hij niet moet huilen. Zeg tegen papa dat hij sterk moet blijven. En als ik er straks niet meer ben, zet dan ‘papa’s meisje’ op mijn grafsteen.
Iemand moet die jongen vertellen dat rijden onder invloed niet kan. Ik had nog kunnen leven. Iemand had het hem moeten bijbrengen. Als ouders vanaf jong af aan hun kinderen leren dat alcohol en rijden niet samengaan, was dit niet gebeurd.
Mijn ademhaling wordt steeds zwaarder… Mam, voordat ik je echt verlaat, wil ik dat je weet dat ik bang ben. Dit zijn mijn laatste momenten, maar ik ben er nog niet klaar voor. Ik wou dat ik je nu kon omhelzen, mam. Je was er altijd voor mij. Alsjeblieft, huil niet als ik ga.
En mama, als ik jou altijd heb geluisterd, waarom moet ik dan nu gaan?
Deel alsjeblieft dit verhaal. Laat het een belangrijk signaal zijn voor alle roekeloze bestuurders die denken dat rijden met een slok op geen kwaad kan. Ze realiseren zich niet dat ze levens op het spel zetten.
