In de advieshoek van J/M Ouders duiken vaak vragen op over ouderlijke uitdagingen, waaronder de omgang met verschillende opvoedingsstijlen binnen de familie. Dit keer deelt Erwin (37) zijn bezorgdheid: Hij is erg dankbaar dat zijn schoonouders vaak op de kids letten, maar worstelt met hoe zij de opvoeding aanpakken, wat niet strookt met zijn en zijn partners methodes.
Erwin vertelt eerst over hoe hartelijk zijn schoonouders zijn. Dertien jaar terug, toen hij met Claire een relatie begon, namen zij hem warm op in de familie. Zijn schoonmoeder begon zelfs wekelijks voor hem te koken om zijn dieet te verbeteren. Inmiddels zijn Erwin en Claire getrouwd, hebben ze twee kinderen, Job van vijf en Isa van drie, en leiden een blij leven samen. De grootouders zijn dol op de kleintjes en passen twee keer per week op, wat Erwin erg waardeert, niet alleen om financiële redenen maar ook omdat de kinderen altijd welkom zijn bij hun grootouders. Lees dit verhaal verder op de volgende pagina.
Het knelpunt: verschillen in opvoeding
Ondanks de vele voordelen, voelt Erwin zich niet prettig bij de opvoedkundige aanpak van zijn schoonouders. Hij en Claire proberen hun kinderen zonder strikte genderrollen op te voeden, waarbij er geen vaste regels zijn over wat typisch ‘jongens’ of ‘meisjes’ gedrag zou zijn. Na een dag bij hun grootouders merkt Erwin echter dat dit principe niet wordt gevolgd. Job wordt bijvoorbeeld gecorrigeerd als hij met speelgoed speelt dat volgens de grootouders niet voor jongens bedoeld is, en Isa krijgt vaak kleding of speelgoed dat zeer stereotype is voor meisjes. Bovendien ergert Erwin zich eraan dat de kinderen meer snoep krijgen bij hun grootouders dan thuis.
De werkelijke uitdaging ligt niet in het oppassen zelf, maar in de opvoedingsverschillen. Hoewel dit niet dagelijks voorvalt, leidt het sporadisch toch tot irritaties, niet alleen bij Erwin, maar ook bij Claire, die het lastig vindt het onderwerp te bespreken met haar ouders uit vrees hen te kwetsen of te bekritiseren. Ze wil hen de vreugde van het grootouderschap niet ontnemen en vreest voor een situatie waarin haar ouders niet meer willen oppassen. Anderzijds vindt Erwin dat het van belang is om op te komen voor de opvoedingswaarden die zij essentieel achten. Hij twijfelt of hij het thema moet laten rusten voor de lieve vrede, of dat hij zijn bezorgdheid moet uiten, ondanks het risico op ongemak. Erwin staat voor een tweestrijd en zoekt advies over de beste aanpak hiervoor.
Bron: JM Ouders
