Hallo, ik ben Hilda en ik ben 82. Dit huis, waar ik al meer dan een halve eeuw woon, zit boordevol herinneringen. Maar er is iets verontrustends aan de hand: mijn kleinkinderen lijken steeds minder zin te hebben om langs te komen. De reden, zo vertelden ze me, is dat ik en mijn huis “naar ouderdom ruiken”. Dit zette me ertoe aan om uit te zoeken waarom dat zo is.
Als je mijn huis binnenloopt, word je begroet door een geur. Voor mij is die geur niet meer waarneembaar, maar mijn kleinkinderen ruiken het meteen. “Oma, het ruikt hier een beetje muf,” zei mijn kleinzoon Lars eens. Dat zette mijn gedachten in beweging: waarom ruikt mijn huis zoals het ruikt?
Na enig speurwerk ontdekte ik het wetenschappelijke geheim achter deze geur. Het blijkt dat er een chemische stof, 2-nonenal genaamd, in menselijke lichamen wordt geproduceerd. Dit stofje, dat in het zweet zit, wordt bij jongere mensen snel afgebroken. Maar dat geldt niet voor mensen van mijn leeftijd. Bij ons verloopt dit proces minder vlot, waardoor 2-nonenal op de huid blijft hangen en niet gemakkelijk weg te wassen is. En daar komt die typische ‘oude mensen geur’ vandaan.
Oplossingen en Bevindingen
Het is voor mij fascinerend om te weten dat mijn kleinkinderen een geur opmerken die ik zelf niet detecteer. Mijn kleindochter Lisa vertelde me dat ze het altijd ruikt zodra ze de drempel overstapt, en hoewel dit met liefde wordt gezegd, begrijp ik dat het hen misschien leert om iets anders te voelen dan vroeger.
Elke leeftijd brengt haar eigen geur met zich mee. Baby’s, pubers, volwassenen, ze hebben allemaal hun eigen specifieke geur. Voor ouderen, zoals ik, verandert de samenstelling van het lichaam. Mijn zoon Mark legde het me uit: doordat ons lichaam met de jaren 2-nonenal minder efficiënt verwerkt, blijft het op je huid hangen.
Ik realiseer me nu dat je op latere leeftijd minder geurgevoelig wordt. Wat vroeger werd waargenomen als een sterke ‘oudere mensengeur’, is tegenwoordig voor mij minder opvallend. Mijn kinderen spreken soms over een geur die ze herinnert aan hun opa. Deze verandering in geurperceptie hoort nou eenmaal bij ouder worden.
Ook al merk ik de opmerkelijke geur zelf niet op, ik wil toch dat mijn huis comfortabel blijft voor mijn kleinkinderen. Daarom ventileer ik nu vaker, gebruik geurige schoonmaakmiddelen en zorg ervoor dat mijn huis zo fris mogelijk blijft. Al besef ik dat de geur die bij ouder worden hoort, nooit helemaal verdwijnt.
Ondanks alles betekent mijn huis veel voor me. Het is een veilige haven en een plek vol warme herinneringen. Ik hoop dat mijn kleinkinderen dit ooit ook zo zullen zien. Misschien betekent die geur van vertrouwdheid voor hen dat het een plek is waar ze altijd welkom zijn, zelfs als het anders is dan waar ze aan gewend zijn.
Dus, als je ooit bij een oudere op bezoek gaat en die bekende geur ruikt, weet dan dat het allemaal deel uitmaakt van een natuurlijk proces. Het is een teken van de veranderingen die ons lichaam ondergaat terwijl we ouder worden, en het draagt bij aan de unieke charme van hun huis. Wat denk je van deze stof en mijn verhaal? Deel je mening met ons op Facebook!