Herman, een man van 87 jaar, woont in een kalm appartement en geniet van een zonnige ochtend door naar de bedrijvigheid buiten te kijken. Maar ondanks het mooie weer, voelt hij een diepe droefheid door het gemis van zijn familie.
De momenten vol vreugde – zoals verjaardagen en familiebijeenkomsten – zijn voor Herman veranderd in pijnlijke herinneringen. “Ik word nooit meer uitgenodigd voor verjaardagen, zelfs niet door mijn eigen kinderen,” zegt hij zuchtend. Dit gevoel van onzichtbaarheid is een veelvoorkomend probleem onder ouderen.
Herman heeft vier kinderen, zeven kleinkinderen en zelfs een achterkleinkind. Toch ervaart hij vaak een diepe eenzaamheid, vooral tijdens speciale gelegenheden die ooit zo betekenisvol waren. “Vroeger vierden we alles samen, elke verjaardag was een kans om samen te zijn,” mijmert hij. Maar nu hoort hij het vaak pas achteraf, als het feest al voorbij is.
De pijn van het buitengesloten zijn weegt zwaar voor Herman, maar het gevoel van onzichtbaarheid nog meer. Hij lacht bitter als hij zegt, “Ze vinden oude mensen saai, dus word ik niet uitgenodigd.” Veel ouderen delen dit gevoel, vooral tijdens feesten waar veel jongeren zijn. Hun aanwezigheid wordt vaak als ongewenst ervaren.
Klik op volgende om verder te lezen
De maatschappelijke isolatie van ouderen
Herman voelt zich vaak als een last gezien door de jongeren. “Ze denken dat we het feest vertragen,” legt hij uit. Dit gevoel van isolatie is een algemeen probleem. Onderzoeken wijzen uit dat bijna de helft van de Nederlanders boven de 75 zich eenzaam voelt, vooral tijdens zulke speciale momenten als verjaardagen.
Het verhaal van Herman benadrukt het belang van aandacht en inclusie. Zijn verjaardagen worden nauwelijks nog gevierd, wat hem diep raakt. “Vroeger kwamen de kinderen langs, zongen voor me, en ik bakte een taart.” Nu, op zijn 85ste verjaardag, kwam enkel zijn buurman langs.
Dit voorbeeld toont de noodzaak om ouderen zoals Herman meer te betrekken bij familiegelegenheden. Het gaat niet om grote gebaren, maar gewoon om de ouderen het gevoel te geven dat ze nog steeds deel uitmaken van de familie. Door hen uit te nodigen en te betrekken bij verjaardagen, kan hun gevoel van eigenwaarde en verbondenheid enorm worden versterkt.
Herman hoopt dat zijn verhaal anderen inspireert om hun oudere familieleden meer te betrekken. “Het is zo belangrijk om elkaar niet te vergeten,” benadrukt hij. “Wij, ouderen, hebben veel ervaringen en liefde te bieden. We willen nog steeds onderdeel zijn van het leven van onze geliefden.”
Zijn verhaal herinnert ons aan het belang van aandacht voor ouderen, vooral tijdens momenten die bedoeld zijn om samen te zijn, zoals verjaardagen. Het is gemakkelijk om aan te nemen dat zij minder interesse hebben, maar vaak is het tegenovergestelde waar. Zij verlangen naar betrokkenheid en waardering.
Met een emotionele toon voegt Herman toe: “Ik wil gewoon dat ze weten dat ik er nog ben. Dat ik nog steeds hun vader en opa ben en dat ik van ze houd, ongeacht mijn leeftijd.”
Dus, de volgende keer dat je een familiebijeenkomst plant, vergeet niet de ouderen uit te nodigen. Hun aanwezigheid kan niet alleen het feest verrijken, maar hen ook het gevoel geven weer geliefd en gewaardeerd te zijn – een gevoel dat iedereen verdient.
