Jenny (36): “Iedereen om me heen denkt dat ik per ongeluk zwanger ben geworden van een Tinder-date en dat die vent niks met het kind te maken wil hebben, waardoor ik het in mijn eentje ga opvoeden. Maar wat ze niet weten, is dat dit allemaal volgens plan is gegaan.”
Verkeerde relaties en verlangen naar een kind
“Liefde en ik, dat werkt gewoon niet zo goed samen. Mijn eerste serieuze relatie, van mijn negentiende tot mijn 27e, liep op de klippen toen ik ontdekte dat hij al drie jaar een ander had. Het was een harde klap voor me en mijn toekomstplannen vielen in duigen. Het kostte me minstens een jaar om mezelf weer een beetje op te rapen.”
“Daarna heb ik veel gedatet en met verschillende mensen rondgehangen, maar niemand kon mijn interesse langer dan een paar weken vasthouden. Totdat Milan in beeld kwam. Wat geweldig was aan hem, was dat hij degene was die moeite deed om mij te versieren. Het leek net een sprookje, de prins op het witte paard. Het enige probleem was dat Milan een gigantische angst had om zich te binden en altijd op zoek was naar avontuur.”
“Ik heb anderhalf jaar lang geprobeerd om het met hem te laten werken. Anderhalf jaar op de top van geluk, om dan keihard neer te storten en hele weekenden niet uit bed te komen van het verdriet. Als hij dan weer contact opnam, klampte ik me als een soort verslaafde aan hem vast.”
Blijf lezen op de volgende pagina
Lastige beslissingen en moederschap
“Ik hield – en eigenlijk hou ik nog steeds – heel veel van hem en ik weet dat hij ook veel om mij gaf. Het deed hem ook pijn als hij me kwetste met zijn drang naar vrijheid. Hij was constant op zoek naar nieuwe avonturen, wilde altijd op reis, en leefde zo goed als uit zijn rugzak. Hij zag zijn eigen appartement bijna nooit meer. Als hij een paar dagen bij mij was en we een rustig huishouden hadden, zag ik hem letterlijk onrustig worden.”
“Dus hoe gek we ook op elkaar waren, we moesten ermee stoppen. We deden elkaar alleen maar pijn. Ik wilde een gezin en stabiliteit, terwijl hij vrijheid en geen verplichtingen wilde.”
“De allerlaatste breuk is nu bijna twee jaar geleden en heeft diepe wonden achtergelaten. Ik heb het eigenlijk wel gehad met relaties, ik blijf liever alleen. Het lijkt erop dat ik nooit meer iemand zal tegenkomen die mijn hart zo laat kloppen als Milan deed. Elke man die ik tegenkom, vergelijk ik met hem en niemand kan aan hem tippen.”
Onconventionele oplossingen
“Maar ja, ik heb een kinderwens en mijn biologische klok tikt gewoon door. Ik heb er lang over nagedacht wat ik nu moest doen. Alleen het ouderschap aangaan durf ik wel, maar hoe regel je dat je zwanger wordt?”
“Een spermabank vond ik te klinisch en het idee om een bekende als donor te vragen en dan zelf met pipetten in de weer te gaan, sprak me helemaal niet aan.”
“Moest ik dan een relatie beginnen met iemand die ik ‘wel aardig’ vond? Dat zou makkelijk moeten kunnen; een avondje tinderen en ik kan zo met twee of drie mannen afspreken. En plots had ik het idee: waarom plan ik het niet zo dat ik zwanger word van iemand die er niets vanaf hoeft te weten?”
“Mijn menstruatie is superregelmatig, dus het is makkelijk te bepalen wanneer de beste tijd is voor seks. En in Amsterdam, waar ik woon, zijn er altijd wel toeristen op Tinder die je waarschijnlijk nooit meer tegenkomt. En dat ben ik gaan doen.”
“In de derde maand had ik beet: na een date met een Italiaanse jongen en een Amerikaanse toerist was ik zwanger. Van geen van beiden ken ik de achternaam en wie de vader is, dat weet ik niet. En dat hoef ik ook niet te weten.”
“Ik ben ontzettend blij met het jongetje in mijn buik. Deze manier is misschien niet ideaal en ik heb dit kind misschien een vader ontnomen, maar ik ben vastberaden om dat goed te maken door hem tien keer zoveel liefde te geven.”
