Nederlanders trekken naar Duitsland voor tabak
Nederlanders zijn massaal bezig met het kopen van tabak in Duitsland. De reden? Het is een stuk goedkoper. Het leven in Nederland gaat vaak gepaard met hoge kosten, en dat geldt zeker voor roken. De prijsverschillen in tabak tussen Nederland en landen als Duitsland en België zijn aanzienlijk, voornamelijk door de hoge accijnzen die in Nederland worden geheven op tabaksproducten. Hoewel deze lasten bedoeld zijn als ontmoediging om te roken, blijven veel mensen toch trouw aan hun sigaret, ondanks de verhoogde prijzen.
Veel rokers ervaren een moment van ontspanning wanneer ze roken, terwijl anderen het gebruik als hulpmiddel tegen stress zien. Wat de motivatie ook mag zijn, de hoeveelheid rokers blijft aanzienlijk, ondanks pogingen van de overheid om door middel van prijsverhogingen roken minder aantrekkelijk te maken. De strategie om rokers af te schrikken door de prijzen te verhogen lijkt weinig effect te hebben, aangezien veel mensen besluiten hun rookwaren goedkoper in Duitsland aan te schaffen.
In Nederland kost een pakje sigaretten van het merk Camel bijvoorbeeld 12 euro, dat komt neer op 60 cent per sigaret. In Duitsland is dezelfde verpakking slechts 9 euro, wat voor rokers een aantrekkelijke besparing betekent. Dit prijsverschil geldt niet alleen voor sigaretten, maar ook voor shag. In Nederland betaal je 24 euro voor een pakje, terwijl in Duitsland dezelfde shag slechts 9 euro kost.
Lees verder op de volgende pagina
Een bericht van gebruikerservaring en conclusies
Een bezoeker op het sociale platform X deelde onlangs zijn ervaring over hoe hij naar Duitsland reist om shag tegen een lagere prijs in te slaan. Dit is een gebruikelijke praktijk onder rokers, omdat het aanzienlijke besparingen oplevert, zelfs als dat betekent dat ze de grens over moeten. Deze situatie stelt de vraag of hogere accijnzen het gewenste effect hebben, of dat ze simpelweg leiden tot meer grensoverschrijdende aankopen.
Hoewel de prijzen in Nederland voor tabak hoog blijven, en de overheid deze kosten verder blijft verhogen in de hoop om mensen te ontmoedigen, zoeken velen toch naar goedkopere alternatieven in nabijgelegen landen. Het is niet verwonderlijk dat rokers de voorkeur geven aan deze goedkopere opties, vooral gezien de stijgende kosten van levensonderhoud in Nederland. Het lijkt erop dat veel rokers zich niet laten afschrikken door de hoge kosten, zolang er iets voordeligers te vinden is. Hiermee roept het vragen op over de effectiviteit van het huidige accijnzenbeleid.
De overheid moet wellicht de strategieën blijven herzien om echt roken te kunnen ontmoedigen zonder dat mensen naar andere landen uitwijken voor hun tabak. Natuurlijk blijft het welzijn van rokers zelf ook een belangrijke overweging, maar zolang andere landen voordeligere prijzen bieden, zullen veel rokers deze grensoverschrijdende koopstrategie blijven gebruiken. Het suggereert dat beleidsmakers moeten zoeken naar andere middelen om het gebruik van tabak verder te beperken, aangezien prijsverhogingen alleen misschien niet voldoende zijn.
