Opgroeien in een liefdevolle omgeving is niet voor elk kind vanzelfsprekend. Er zijn veel jonge mensen die smachten naar een plek waar ze geliefd en gekoesterd kunnen worden. Deze gedachte inspireerde Kevin en Dominique Gill om hun deuren open te stellen voor pleegkinderen. Hierdoor hadden ze al meerdere ervaringen met jonge mensen, maar toen ze besloten een 10-jarige jongen op te nemen die niemand wilde, bleek hun leven voorgoed te veranderen.
Het was in 2018 toen Kevin en Dominique Gill besloten om pleegouders te worden voor Andrew, een 10-jarige jongen zonder ouders. Andrew had in zijn jonge leven al een hoop meegemaakt en was van de ene tijdelijke opvang naar de andere verhuisd. Door het gebrek aan een veilige thuisbasis hield hij zichzelf op de vlakte en bouwde hij muren om zich heen. Het was voor hem moeilijk om zich kwetsbaar op te stellen en hierdoor kwam hij op veel mensen over als koud en afstandelijk.
De sociale diensten beschouwden Andrew vaak als “temperamentvol”. Hij kon snel boos worden, wat voor veel potentiële adoptiegezinnen een reden was om zich terug te trekken. Maar Kevin en Dominique zagen het anders; zij geloofden dat elk kind met liefde en zorg zich kon ontwikkelen tot een goed mens. Andrew kwam als pleegkind bij hen wonen in hun huis in Nashville, Tennessee, maar de hoop was dat hij uiteindelijk een permanent adoptiegezin zou vinden. De weg hiernaartoe was echter hobbelig.
In het begin leek Andrew zich compleet af te sluiten: hij bracht zijn tijd door in zijn kamer, waar hij zich terugtrok met computerspelletjes als enige gezelschap. Kevin en Dominique vertelden aan WBIR Channel 10 dat hij in die periode nauwelijks oog had voor sociale contacten en regelmatig in oude foto’s verdronk. “Hij wilde niet praten,” zo vertelden de pleegouders.
Het waren moeilijke weken voor de familie Gill, vooral omdat Andrew zich zo bleef isoleren. Toch weigerden ze op te geven. Ondanks zijn uitbarstingen werd hij altijd begroet met warmte en geduld. Langzaam maar zeker begonnen er positieve veranderingen zichtbaar te worden in Andrews gedrag.
Bekijk de vertederende video op de volgende pagina…
Een Nieuw Begin voor Andrew
#ThankYou Gill Family 😍 What a wonderful story Joc and Andrew. And I'm with them #FrostedCherryPopTarts! | A dream come true: Adoption unites best friends https://t.co/ZMmpI7PacO
— Karen Bowman (@KBow5) September 7, 2020
Uiteindelijk begon Andrew zich open te stellen en merkte hij dat deze nieuwe omgeving anders was. De biologische zoon van het echtpaar zag dit ook gebeuren. Hoewel hij aanvankelijk niet veel met Andrew op had, herkende hij dat iedereen een kans verdient. Het contact tussen de jongens groeide, en Andrew voelde zich eindelijk opgenomen. Hij besefte dat hij door de familie werd geaccepteerd zoals hij was. Dit inzicht zorgde ervoor dat zijn onrustige en agressieve houding plaatsmaakte voor rust en vreugde.
De jongens werden onafscheidelijke vrienden. De Gill-familie zag Andrew opbloeien nu hij omringd werd door liefde en genegenheid. De sociale dienst vond dat de tijd rijp was voor Andrew om naar een permanent adoptiegezin te gaan, maar Kevin en Dominique waren anders gaan denken.
“We hadden als plan om Andrew te steunen totdat hij zijn definitieve thuis had gevonden,” vertelde Dominique. Maar na een afgeblazen adoptie beseften ze dat het misschien wel hun lot was geweest om Andrew bij zich te hebben. Kevin en Dominique vroegen hem of hij bij hen wilde blijven. Andrews antwoord was een oprecht “ja”. Door deze beslissing kreeg Andrew eindelijk een stabiele en liefdevolle familie die hem accepteerde zoals hij was.
