Het is echt fijn als je ouders lang in je leven blijven, iets waar niet iedereen van kan genieten. De aanwezigheid van beide ouders is iets heel waardevols, en een erfenis lijkt vaak iets van ver weg. Toch zien sommige mensen dat heel anders.
Ouders die hun spaargeld gebruiken
Op 34-jarige leeftijd heeft Tom het geluk dat zijn beide ouders nog steeds in zijn leven zijn. Sinds hun pensioen hebben zijn ouders besloten het leven te vieren en op wereldreis te gaan met het geld dat ze door de jaren heen hebben gespaard. Een situatie die velen blij zou maken, maar Tom wordt er verdrietig van.
Lees verder op de volgende pagina, want Tom is het hier helemaal niet mee eens!
Voor Tom voelt elke euro die zijn ouders uitgeven als een inbreuk op wat hij als ‘zijn’ toekomstige erfenis ziet. Zelfs een eenvoudig drankje aan het strand ziet hij als een vermindering van wat hij later zou kunnen erven, wat hem soms tot tranen toe beweegt.
De drang naar eigen huis
De oorzaak van Toms fixatie op de erfenis ligt in zijn huidige situatie. Hij woont in een huurwoning en droomt van een koophuis. Aangezien zijn baan geen doorgroeimogelijkheden biedt, lijkt sparen voor een eigen huis een onmogelijke missie.
De aankoop van een nieuwe auto en de nieuwste gadgets door zijn ouders maakt hem alleen maar gefrustreerder en geeft hem een gevoel van onrecht. Tom vindt het oneerlijk dat zijn ouders hun geld uitgeven aan reizen in plaats van aan zijn toekomst.
Innerlijke strijd
Hoewel Tom zich bewust is van de tegenstrijdigheid van zijn gevoelens – het misgunnen van zijn ouders’ plezier in plaats van zijn eigen materiële wensen – beschouwt hij het gedrag van zijn ouders als egoïstisch. Hij worstelt met het idee dat zijn ouders kiezen voor hun eigen geluk in plaats van bij te dragen aan het zijne.
Het ironische is dat als Tom niet oppast met zijn houding en verwachtingen, hij het risico loopt onterfd te worden en zo helemaal niets te erven. Hopelijk blijven zijn ouders hun geluk vooropstellen, ongeacht de materiële verwachtingen van hun zoon.
